O kadar özledim ki seni.. Yaşayamadığım herşeysin sen.. Kalbim viran sokakların gibiyken, ışıltılı semtlerini, fotoğraflarda izledim.. Yanına gelemedim.. Kimdi, kalbimi kız kulesiyle eşleştiren?? Yalnızlaştıran?? Dört tarafı sularla çevrili, acılar adacığı.. Aşıkların, herşey yolundayken uğradığı; yollarını kaybettiklerinde, adına sığındıkları, yalnızlığı..
Bu kadar güzel olmanı, kim istedi senden? Ve bu kadar can yakıcı?? Biliyorsun, suçlusun!! Kendine aşık ettin şairleri ve onların çocuğu şiirleri!! İlham olmak, seni bu kadar mı bencilleştirdi?? Uzaktan yakmayı, sana kim öğretti??
Dua dua, her köşeden yükselişini duyuyorum.. Bir kurşun kalem gibi, kurşun gibi, yazıyorsun niyazlarını.. Yetmiyor, içindeki şeytanı uzaklaştırmaya.. Hatlarınla, hataları bertaraf etme gayretindesin ama nafile!!.. Ademin çamuru sana da bulaşmış anlaşılan.. Havvanın dokunuşları, Ademin boğazında bir yumru gibi birikirken, bir yanın cennet, öbür yanın cehennem yangını.. Damarlarım tutuşuyor.. Tutuşuyor kılcal damarlarım elele, insicama dönüşüyor ateş ve su yüreğimde.. Dilim perişan.. Gözlerim, denizinde, bir intihar tutkunu.. Bebeklerini veriyor ellerine.. Olmuyor, yetmiyor, aşkıma, aşkını vermeye.. SEN!! Bilmiyor musun ki, herşeyin sonu vardır bu alemde?? Zannetme, yaktığın kadar yanmazsın!! Sevildiğin kadar sevmezsen, toprağına yatamazsın.. Kabul etmez, canını yaktıkların, bir kez nazar etmezsen, o güzel gözlerinle.. Düğümlenir kalır boğazın.. Son bir isteğe bile kalmaz takatin ve de fırsatın.. Vakit varken gül bana ve benim gibi yananlara.. Gül Allah Aşkına.. Eyüp Sultan tadında.. Ey Zümrüt Şehir, Aşığım Sana, anlasana.....anla/SANA.
Bu kadar güzel olmanı, kim istedi senden? Ve bu kadar can yakıcı?? Biliyorsun, suçlusun!! Kendine aşık ettin şairleri ve onların çocuğu şiirleri!! İlham olmak, seni bu kadar mı bencilleştirdi?? Uzaktan yakmayı, sana kim öğretti??
Dua dua, her köşeden yükselişini duyuyorum.. Bir kurşun kalem gibi, kurşun gibi, yazıyorsun niyazlarını.. Yetmiyor, içindeki şeytanı uzaklaştırmaya.. Hatlarınla, hataları bertaraf etme gayretindesin ama nafile!!.. Ademin çamuru sana da bulaşmış anlaşılan.. Havvanın dokunuşları, Ademin boğazında bir yumru gibi birikirken, bir yanın cennet, öbür yanın cehennem yangını.. Damarlarım tutuşuyor.. Tutuşuyor kılcal damarlarım elele, insicama dönüşüyor ateş ve su yüreğimde.. Dilim perişan.. Gözlerim, denizinde, bir intihar tutkunu.. Bebeklerini veriyor ellerine.. Olmuyor, yetmiyor, aşkıma, aşkını vermeye.. SEN!! Bilmiyor musun ki, herşeyin sonu vardır bu alemde?? Zannetme, yaktığın kadar yanmazsın!! Sevildiğin kadar sevmezsen, toprağına yatamazsın.. Kabul etmez, canını yaktıkların, bir kez nazar etmezsen, o güzel gözlerinle.. Düğümlenir kalır boğazın.. Son bir isteğe bile kalmaz takatin ve de fırsatın.. Vakit varken gül bana ve benim gibi yananlara.. Gül Allah Aşkına.. Eyüp Sultan tadında.. Ey Zümrüt Şehir, Aşığım Sana, anlasana.....anla/SANA.
Sahibi olan yüreklerin, Aşk'ı ifade şehri İSTANBUL! Her kalbe, bir sahil barındıracak kadar engin, her gözü aydınlatacak kadar parlak, her mahzun gönlü dinleyecek kadar dost, aşıkların yuvası İSTANBUL...O yüzden tek benim değil, o yüzden bu şehir kimin? Şehrin içinde şehrimi yaşayan benim...Aslında İSTANBUL benim ŞERHİM... ..SEHER..
YanıtlaSil