YILKI ATI

Yılkıydım, yılmadım.. Bir uzun yola düştüm.
Terkedildim, hayatın zemherisinde..
Kar demedim, kış demedim, kader dedim.
Sessizce yaş döktüm, yağmur dedim görenlere..
İnce bir sızıydı taşıdığım yüreğimde..
Bilmedi, bilemedi hiç kimse..
Yalçın kayalardı uğrak yerim,
Çığlıklarımı duyanlara, naralarım dedim..
Aç kaldım, susuz kaldım sevmelere, sevilmelere,
Başımı yasladım bir ağaç gövdesine,
Yar dedim, yara dedim, kabuk dedim,
Olmaz dedim, kanlarımı silmek isteyenlere..
Ey başıma örtü olan Gökyüzü!!!
Ey benim taştan yufka döşeğim, Toprağım!!
Ey böğründen yaşlar döken Dağlarım!!
Ey bağında hüzün kokan, Can Evim...
Bahar gelse, çiçek koksa, neyleyim..
Bir onulmaz derde düştüm, figaneyim..
Mazi BEN/im, mazi benim, dokunulmaz servetim..